Wiosenno-zimowa wycieczka w góry

W dniach 23- 26 kwietnia uczniowie klas 3E, 3D i 2F wraz opiekunami – p. Jolantą Hardej, p. Dorotą Kępą oraz p. Katarzyną Niedziółką wyjechali na czterodniową wycieczkę po Małopolsce i Podhalu.
Naszą przygodę rozpoczęliśmy od zwiedzania Kopalni Soli „Wieliczka”. Wędrowaliśmy najbardziej znanej trasą  turystyczną, liczącą ok. 2,5 km długości z malowniczymi jeziorami solankowymi, komorami i chodnikami wykutymi w soli, kaplicami pełnymi rzeźb solnych , w tym najpiękniejszą z nich – Kaplicą św. Kingi. Świadczy o tym pamiątkowe zdjęcie grupy. Historię, legendy i tajniki zabytkowej kopalni przybliżył uczniom wykwalifikowany przewodnik w górniczym stroju.  Wyjazd po zakończeniu zwiedzania odbył się windą z głębokości 135m.
Kopalnia Soli „Wieliczka” to zabytek klasy światowej, wpisany jako jeden z pierwszych dwunastu obiektów na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO. Warto wiedzieć ,że obok kopalni znajduje się Tężnia Solankowa, mająca 7500 m2   powierzchni i jest największym tego typu obiektem w południowej Polsce. Dodatkową atrakcją jest wznosząca się na wysokość 22 m wieża widokowa, z której podziwiać można panoramę parku i górniczych szybów. Wizyta w tężni nie dała nam  się zrelaksować i skorzystać ze zdrowotnych walorów wielickiej solanki, gdyż przeszkadzał nam deszcz.
Kolejny dzień wycieczki spędziliśmy na szlaku turystycznym z panią przewodnik, która zabrała nas do Doliny Kościeliskiej. To jedna z najpiękniejszych i najchętniej odwiedzanych dolin w Tatrach. Dolina leży na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego. Oblegana latem i zimą przez rzesze turystów. Mimo ,że miał to być wyjazd wiosenny, to my podziwialiśmy piękne, bajkowe krajobrazy zimowe.  Bardzo przyjemna, wręcz spacerowa trasa zaprowadziła nas do schroniska ’’ Ornak”, w którym odpoczywaliśmy i nabieraliśmy sił na drogę powrotną.
Dotarliśmy do Wąwozu Kraków uważanego za najpiękniejszy wąwóz skalny polskich Tatr Zachodnich. Zwiedzano go już w pierwszej połowie XIX wieku. Był też penetrowany przez poszukiwaczy skarbów, o czym świadczą pozostawione przez nich znaki na skałach w trudno dostępnych miejscach. Dolina Kościeliska była natchnieniem dla wielu poetów i pisarzy, w tym dla Kazimierza Przerwy-Tetmajera, Adama Asnyka, czy Stefana Żeromskiego.
Następnego dnia podziwialiśmy górskie krajobrazy z Gubałówki. Jest to jedno z najczęściej odwiedzanych i najpopularniejszych miejsc w Zakopanem. Gubałówka wznosi się na wysokość 1 126 m n.p.m. w Paśmie Gubałowskim położonym w północno – zachodniej części Zakopanego.
W zakopiańskiej willi Atma mieści się zaś jedyne na świecie muzeum biograficzne Karola Szymanowskiego (1882-1937). Ten największy po Fryderyku Chopinie polski kompozytor od wczesnej młodości chętnie przebywał w Zakopanem, a pod koniec życia osiadł tam na stałe, zamieszkując w willi przy ul. Kasprusie, gdzie uczestniczyliśmy w lekcji „Muzyczny dom”, poszerzając wiedzę o życiu i twórczości kompozytora.
Spacer po zakopiańskich Krupówkach, pamiątkowe zdjęcia i zakupy dla najbliższych zapełniły nam czas przed spotkaniem z gawędziarzem w Izbie Regionalnej „U Gąsienicy” w Murzasichle. Przy kominku słuchaliśmy opowieści o pierwszych osadnikach, zwyczajach pasterskich, legendach zbójnickich, muzyce i stroju góralskim. Ilustracją do opowieści były bogate zbiory rzemiosła artystycznego, pasterskiego oraz instrumentów regionalnych, na których grał pan Adam. Spotkanie zakończyło się prezentacją multimedialną, która zawierała stare fotografie, przedstawiające historię Zakopanego i okolic.
W drodze powrotnej zwiedziliśmy Kraków. Wnętrze katedry  na  Wawelu, Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła, w którym znajduje się miejsce spoczynku najwybitniejszych twórców narodowej sztuki, kultury i nauki. W podziemiach kościoła pochowany jest ks. Piotr Skarga, biskup Andrzej Trzebicki oraz Witold Szeliga Bieliński. Od 2013 roku spoczywa tam również Sławomir Mrożek.
W Kamienicy Szołayskich obejrzeliśmy „Szufladę Szymborskiej” –poświęconą Noblistce Wisławie Szymborskiej . Wystawa jest rodzajem scenografii, w którym przedmioty należące do poetki połączone są z cytatami z twórczości, fotografiami osób, rzeczy i miejsc bliskich Noblistce.
Podziemia Rynku Krakowskiego były dla nas podróżą w przeszłość. Poruszaliśmy się kamiennymi  drogami z koleinami wyżłobionymi przez koła wozów transportujących towary w czasach króla Władysława Łokietka. Ozdoby, monety, gliniane figurki, skórzane buty, kości do gry dokumentują tam życie codzienne Krakowa. Muzeum zostało oficjalnie otwarte 24 września 2010 r.
Wycieczka za nami, zostały miłe wspomnienia. Szkoda, że czas tak szybko minął…..